Muvimento nnipennentista
n a p u l i t a n o
Dint’ ‘a ll’urdeme tièmpe, ‘a còcch’ anno a chesta parte, nce stà nu scetamiènto d’ ‘a cunuscènza d’ ‘o SUD, ‘e chello ca è stato primm’ ‘e mò ê primme ca se faceva l’Italia, facènne nascere paricchi partìte pulitice e assuciaziune ca fanno nu bellu servizjo pe’ fa cunoscere ‘a verità ncuòll’ ‘a naziòna nòsta, listamente ô tièmpo d’ ‘o Regno d’ ‘e Ddòje Sicilie, nu stato libbero e nnipennènte.
Chistu stato pigliàva tutt’ ‘o SUD e ‘a Sicilia e, comme tutte ll’àti state ‘e chilli tièmpe, teneve ‘e guàje suòje, ma stève chiù annànz’ ‘e tutte quante ‘e tutte manère: putènza marenàra, ‘e cantière meccàneche, ô ssuciàle, ô cculturale e fernètte tutto còse c’ accupaziòne carògna d’ ‘e Savoja.
Vulènne mò arrunnà tutti chilli ca se dànn’ ‘a fà p’ ‘o SUD int’ ‘a nu muvimènto sulamènte, è ‘na cosa bòna, ànze, s’àdda fà pe’ forza; ma si se pènza ‘e rifà ‘n àta vòta chillu Regno, ‘o fatto è assaje mpussìbbele, è chiù ghiùsto a penzà a nu stato federale d’ògge, pecchè a chilli tièmpe nce stève unu Rre e dùje pòpule naziunàle: ‘o Siciliano e ‘o Napulitano ca stève ncòpp’ ‘a pàrte cuntinentàle.
Dòppo nu seculo e mièzo ‘a Naziòna Siciliana stà sèmpe llà e tène ‘o muvimènto suòje, ma, e cchèste l’avimma dìcere, ‘a Naziòna Napulitàna c’ acchiàppa ‘a part’ ‘e vàscio d’ ‘o gambale taliàno, ògge nu’ nce stà o fòrze sì, ma nu’ nce stà ‘a fòrza ‘e nu Muvimènto Napulitàno comm’ avèssa essere, ca cumbàtte p’ ‘a nnipennènza d’ ‘o SUD.
Comm’ àmme visto ‘e vvòte passàte, nce vò ‘a nnipennènza pecchè nce špètta, pe’ cchèsto se fa ‘o MUVIMENTO NNIPENNENTISTA NAPULITANO , e nun se vò mèttere ô puòsto ‘e nisciùn’ àto ca stà già facènno nu bellu servìzio pe’ tutt’ ‘o SUD, ma vò essere jùsto p’ ‘a Causa Napulitàna, vò fà scetà dint’ ‘o còre d’ ‘a gènte ‘o fatto c’ appartènene a unu populo: ‘o NAPULITANO.
Nun avìmma essere viulènte, ne vulìmme essere puliticànte, vulìmme arrunnà tutte chilli ca se sènteno napulitàno, špècie ‘e guàgliùne si no nun esìste nisciùno muvimènto. Ogge è assàje šcùro a essere napulitàno, ma chi tène ‘na šperànza, vò dì cere ca tène nu còre mpiètto, nu còre napulitàno.
Vulìmme assapè ca si se perde ‘a ‘ttuccànza a ‘o populo napulitano, passat’ ‘a giuventù ‘e ògge, fernèsce tutte còse e po’ nce avìmma sulo stà; ma chi ‘a penza còmme nùje chelle ca vò fà ò dicèsse ccà, ca chiù sìmme e megljo parìmme.
Antonio Iannaccone